'Ik wil trots zijn op jongeren in Lombardijen'
In het kloppende hart van Lombardijen straalt Maureen, een onvermoeibare vrijwilliger bij vereniging Difrenti Rutu. Het is de verjaardag van haar kleindochter. Ze heeft de hele ochtend en middag in de keuken gestaan. Grote aluminium schalen met heerlijk geurende bami en nasi
staan daardoor nu klaar op de eettafel.
In de voortuin zit Maureen met haar jongste dochter Cetura (23), een moeder in wording, die thuis woont. “We zijn echte familiemensen. Samen komen en lekker eten.” Cetura kijkt uit naar de komst van haar eerste kind. Het wordt een jongentje. In het verzorgen van baby’s
heeft ze ervaring opgedaan met haar neefjes en nichtjes, maar een eigen kind is natuurlijk toch anders. Ze hoopt dat haar kind gezond is, gezond blijft en succesvol gaat zijn. “Ik kan niet wachten tot ik hem in mijn armen heb en het moederschap te ervaren. Ik hoef me eigenlijk nergens zorgen over te maken, ik heb mijn moeder en mijn partner."
Een neef duwt de poort van de tuin open. “Ben ik op het juiste adres?”, grapt hij, geeft de vrouwen een knuffel en loopt naar binnen voor de rest van het feestvolk. Vanuit de woonkamer schateren nichtjes en neven. De meeste familieleden wonen in de buurt. Voor Maureens dochter, die in Limburg woont, en haar zoon is het heerlijk thuiskomen. Ze zitten met een bord te genieten van haar moeders kookkunsten.
Maureen woont al 12 jaar in Lombardijen. Haar dochter Cetura is de jongste en was in de puberteit erg sceptisch over de verhuizing van Slinge naar Lobardijen. “Lombardijen was een veel rustiger buurt dan waar ik woonde, maar daar kende ik al heel veel mensen.” Ze vroeg zich af of ze nieuwe vrienden kon maken op 11-jarige leeftijd. Dat bleek reuze mee te vallen. Een buurvrouw die heel erg actief was, nam haar mee naar de groentetuin in de buurt. Een beetje schoffelen en met elastiek spelen op straat. Dat vond ze leuk.
Het belang van bewoners die activiteiten organiseren voor de buurt, is van groot belang voor de saamhorigheid. Dat benadrukt Maureen. Als vrijwilliger bij vereniging Difrenti Rutu zet ze zich in voor de ontwikkeling van Afro-Caribische culturele en spirituele gebruiken. Ze stellen hun klederdracht ten toon met muziek en dans. Sinds deze week leren jonge meisjes hoofddoeken binden. “Daar kan iedereen bij aansluiten”, zegt Maureen.
De tekst gaat verder na de afbeelding.
Ze ziet in deze momenten van samenzijn en ontspanning de bouwstenen voor een veerkrachtige en hechte gemeenschap. Dit, gelooft ze, is de kern van een hoopvolle toekomst voor de jongeren van Lombardijen. Ze trekt jongeren aan bij verschillende activiteiten, van het leren van culturele tradities tot het aanbieden van lessen in Surinaamse zang, dans en kunst. Ze ziet dit als een manier om de jeugd te begrijpen en tegelijk hun horizon te verbreden met handenarbeid en kunst. Voor ouderen wil ze bijeenkomsten organiseren om hen uit het huis te halen. Difrenti Rutu kan hulp daarbij goed gebruiken en zoekt nog mensen.
Hoe Lombardijen soms in het nieuws komt, herkent Cetura niet. “Het beeld dat jongeren rebels zijn en wild, klopt volgens mij niet.” Ook Maureen beschrijft Lombardijen als een uiterst rustige buurt. Er zijn wel veel hangjongeren, maar die hebben volgens haar geen plek en weinig om handen.
Als moeder van zeven kinderen deelt Maureen haar persoonlijke wens: ze gelooft dat er een plek moet zijn waar jongeren een technisch beroep kunnen leren. "Op die manier kunnen onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen veilig blijven en hoeven ze niet in de criminaliteit terecht te komen", verkondigt ze met passie. "Als we dat kunnen realiseren, zou ik trots zijn op de jongens en meisjes in Lombardijen.”
