‘Ze leggen het verkeer plat. Zwaaiend met de Turkse vlag. Ik wil niet met hen geassocieerd worden!’

Een vliegtuigje met Turkse vlag en spandoek vloog maandag boven Rotterdam, bewijst de foto op dehavenloods.nl. Foto: Anneke van Huis

Rotterdam - Een vliegtuigje met Turkse vlag en spandoek vloog maandag boven Rotterdam. De tekst hoog in de lucht wilde geen misverstand laten bestaan over de eigen bijdrage aan de presidentsverkiezingen op zondag: ‘Basardik’, ‘Het is ons gelukt’. De cijfers zeggen anders, maar het zegt wel veel over de vereenzelviging met Erdogan. 

Door Hulya Aydogan

Uit de data blijkt dat de Turkse stemmen die vanuit het buitenland worden uitgebracht invloed hebben op de verkiezingsuitslag, maar dit is niet op een doorslaggevend niveau. 

‘Idioten’

Toeterende Turkse Rotterdammers vierden de overwinning van de zittende president. Ze stroomden samen op het Hofplein. Bij het fontein gingen mensen met een Turkse vlag voor de vijver poseren. “Idioten!”, zegt een vriendin die zich doodergert. Ze waren bezig voor zij naar een concert in de Doelen ging en waren nog niet uitgefeest toen ze naar huis wilde. “Ze leggen het verkeer plat. Zwaaiend met de Turkse vlag. Dat straalt ook op mij af, ik wil niet met hen geassocieerd worden!” De leeftijd van de deelnemers vindt ze van de zotte. Heel veel jongeren liepen met de vlag gedrapeerd over hun schouders. “Ze leven hier in vrijheid en stemmen voor hem!” Jongeren die gezien willen worden, geliefd en erkend. Beschermd, aangemoedigd en geborgen. Onder Turkse vlag en Erdogans regime voelen ze zich gesterkt, gesteund en geloofd. 

Gelijkgestemden

Een mondhygiëniste in het centrum van Rotterdam zwijgt liever dat ze de oppositie steunt. Opgegroeid op Zuid leerde ze haar mond te houden. Op de VMBO Calvijn Juliana in Charlois was ze een van de weinigen die van CHP huize kwam. Ze scholden me uit: “kafir”, een afvallige. “Ik geloof in Allah, mijn vader is naar Mekka geweest.” De Turkse politiek speelt haar parten, met sommige vrienden heeft ze geen contact meer. Ze mist gelijkgestemden. 

Ontstemde moeders

Een Duits-Turks Nederlandse kapper kwam geschokt van het schoolplein terug. Een groep ontstemde moeders wensten een overstroming van Izmir, waar Kilicdaroglu de meeste stemmen kreeg: “Ze hopen dat de inwoners verdrinken. Toen ik zei dat ze dat niet mochten zeggen, reageerden ze verbaasd. Kom jij uit Izmir dan? Alsof dat een voorwaarde moet zijn om zoiets verschrikkelijks af te keuren.” Ze stemde niet en wil ook geen invloed uitoefenen op de Turkse politiek. “Ik leef hier, met mijn euro’s op vakantie in Turkije heb ik het makkelijk.” 

Geïntimideerd

Instituut Clingendael publiceerde in april een rapport. Een kwart van de Turkse Nederlanders voelt zich bedreigd en geïntimideerd door de Turkse invloed in Nederland. Het gaat om tegenstanders van president Erdogan of andersdenkenden. Ruim 40 procent van hen vindt dat de Nederlandse overheid hen beter moet beschermen tegen negatieve invloed uit Turkije. “De impact van het Turkse diasporabeleid op de Turks-Nederlandse gemeenschap is een onderbelicht thema”, meldt Clingendeal. “Met name de Nation Alliance en de niet-stemmers voelen zich niet door de organisaties vertegenwoordigd.” 

Paspoort

“Ik wil mijn Turkse paspoort inleveren”, zegt een Haagse verpleegkundige. “Ik ben diep teleurgesteld en heb geen vertrouwen meer in de Turkse instanties. Mijn twitteraccount heb ik afgeschermd, toch vrees ik dat ik niet veilig zal zijn in Turkije. Het idee dat ik bij de minste geringste opgepakt kan worden maakt mij onrustig. Tot mijn 25ste heb ik in Turkije gewoond, mijn paspoort is mij dierbaar. Zonder kan ik niet stemmen, met ben ik kwetsbaar voor de autoriteiten.” Ook een Haagse ambtenaar overwoog zijn Turkse nationaliteit in te leveren. “Ik heb het gehad met de onwetendheid en de onverdraagzaamheid hier.” “Ik begrijp de neiging”, zegt een Amsterdamse, “maar ik wil de strijd niet opgeven en doorgaan.” 

De tekst gaat verder na de afbeelding