Toen Hülya Aydoğan als jong meisje uit Ankara in 1991 voor haar huwelijk naar Nederland kwam, kwam ze in een gesloten Turks kringetje terecht omdat ze niemand kende en de taal niet sprak. “Moeilijke dagen” zegt ze. Ze is nu de stuwende kracht achter LUNA Publicaties, spreker, journalist, schrijver, MeesterBurger ProDemos (het Huis voor democratie en rechtsstaat) en ondernemer. Ze geeft workshops creatief schrijven, gastlessen en lezingen. “Toen ik in '91 kwam, bevond ik me alleen tussen de Turken, ik kende de taal niet, het was niet mogelijk om uit het Turkse milieu te stappen. Maar na een paar jaar ben ik uit dit kleine kringetje gekomen dankzij de hulp van anderen van buiten dit kringetje, vooral van de Nederlanders. Toen ik de taal leerde gingen mijn ogen open. Dus als je andere mensen ontmoet, besef je dat er andere soorten leven zijn.”
Als freelancer schreef ze onder meer voor NRC Handelsblad, nrc. next en de regionale dagbladen. Met haar reportage Turkowiet over Tilburgse thuistelers van de wietplanten haalde ze de cover van Nieuwe Revu. Ze schreef columns voor het Brabants Dagblad en Opzij.nl. Bij de NTR was ze redacteur bij het radioprogramma Dichtbij Nederland en bij het televisieprogramma De Nieuwe Maan.
Aydoğan: "Het niet beheersen van de taal is nog steeds een probleem, mensen worstelen, maar het is moeilijk. Vroeger waren inburgeringscursussen niet verplicht. Nu is het een goede ontwikkeling dat ze verplicht zijn, maar het kan niet gezegd worden dat die cursussen iedereen bereiken. De situatie van geïsoleerd en gesloten leven is de afgelopen jaren toegenomen. Als je naar de officiële rapporten kijkt, is de integratie de afgelopen jaren niet zo goed geweest. Ook voor de staat is het een schande."
De tekst gaat verder na De val van Mehmet
Tijdens het interview was Hülya Aydoğan bezig met de voorbereidingen voor de journalistieke borrel die ze de volgende dag gepland had, waar zaken als veiligheid en drugshandel in de wijk aan de orde zouden komen. Aydoğan, die jarenlang gewend was aan haar Nederlandse buren in een dorp met slechts een paar migranten. Ze is verhuisd naar Carnisse in Rotterdam Zuid.
Bij De Arbeiderspers verschenen haar twee boeken ‘De Importbruid’ en ‘De val van Mehmet’. Ze was medeoprichter van de vereniging `Alın Teri` die de drugverkoop onder sommige migrantenjongeren bestreed en vanwege haar bijdragen daarbij is ze bekroond met de prijs MeesterBurger van ProDemos (2015). In dat jaar was ze ook te gast in het Paleis Noordeinde bij de uitblinkerslunch van het koninklijke echtpaar.
De tekst gaat verder na foto Uitblinkerslunch
“Een van de redenen waarom ik ‘De Val van Mehmet’ schreef, is de angst van de Turkse jeugd die ik in Tilburg zag. Dat 'de Nederlanders’ ons niet willen, ons buitensluiten, ons ongelijk behandelen en we worden geblokkeerd'. Ze hebben niet ongelijk. Maar jonge mensen die zich beledigd voelen en de rug toekeren, schaden zich eerder zelf. Als we de laatste jaren naar het diversiteitsbeleid kijken, zien dat steeds meer buitenlanders vertegenwoordigd zijn op veel belangrijke posten. Wat veelbelovend is, maar nog steeds onvoldoende, deze posten hebben meer kleur nodig. Integratie is niet iets dat alleen kan gebeuren met de positieve inspanning van immigranten. Daarnaast is het ook nodig dat de staat voldoende kansen biedt.”
Reactie plaatsen
Reacties